Odacomplex

• ontwerp - realisatie 2004 - 2009
• stedenbouw Jo Coenen‍
• opdrachtgever Woningstichting Zo Wonen
• aannemer Laudy Bouw‍
• locatie Sittard

De transformatie van de Odaparkflat en het activiteitencentrum ‘Oos Zittesj Hoes’ te Sittard. De Odaparkflat in Sittard met het ontmoetingscentrum ‘Oos Zittesj Hoes’ is een hergebruikproject, waarvan de voorgeschiedenis in hoge mate bepaald wordt door de structuurvisie ‘Zitterd Revisited’ uit 2003 voor de herstructurering van de gehele binnenstad van Sittard. Het stedenbouwkundig plan van Jo Coenen & co maakt de schootsvelden buiten de fraai overgebleven stadsmuren weer leeg; om er een stadspark aan te leggen en er een begrenzing aan te geven met een reeks van U-vormige woonblokken. Woonmaatschappij Zo Wonen die participeert in de ontwikkelingen, wilde er een constructieve bijdrage aan leveren met sociale huurwoningen. Een vervroegde revitalisatie van de Odaparkflat werd hierdoor een optie. ‘Na de operatie moet de teller weer op nul gezet kunnen worden’, werd het bouwteam meegegeven.

Het te handhaven flatgebouw bepaalde het ritme van de nieuw ontworpen stadsblokken, maar moest zelf ook worden bewerkt om daarin mee te kunnen gaan. Bij de bestaande dwars vleugel moesten, aan de zijde van de schootsvelden, zes woningen afgetopt worden om de hoogte met twee lagen te verminderen. Op de andere hoek, waar het ontmoetingscentrum eerst stond, is een woonvleugel op de nieuwe hoogte toegevoegd. Om daarnaast ook nog te passen in de ruimtelijke sequentie van de ontworpen blokkenreeks, was het nodig om ‘Oos Zittisj Hoes’ middenin de U te plaatsen.

De aan de bestaande Odaparkflat toegevoegde zwarte gevelband omvat zowel de uitbreiding van de bestaande woningen als de nieuw aangebouwde vleugel met één zelfde gevelpatroon. De hoogte van de uitgebouwde band komt voort uit stedenbouwkundige afspraken die in workshops gemaakt zijn en waarmee de supervisor de regie kan voeren over de hoogten van de toekomstige woonblokken. De oudbouw is volgens het principe van de herhaling van dezelfde woning opgebouwd, door te rijgen en te stapelen.

We proberen het herhalingsprincipe nog verder door te voeren. Hetzelfde stramien, met een breedte van de helft van de beukmaat, wordt steeds weer voortgezet in een doorlopend ritme. De afzonderlijke woningen zijn niet meer afleesbaar. In de toegevoegde zwarte gevelband zoeken we naar een verfijning in schaal en materiaal, in vorm en kleur ten opzichte van het witte blok en we pogen hiermee de aansluiting van de kolos op de kleinere schaal van de singel en het park te verbeteren. Na terugkomst konden de bewoners hun eigen woning weer betrekken of kiezen uit het meer gedifferentieerde woningaanbod.

De uitwerking van de nieuwe gevelzone, de overgang tussen binnen en buiten, is afgestemd op het woongenot van de oudere bewoner. We waren ons er van begin af aan van bewust dat we de logheid van de Odaparkflat nooit helemaal zouden kunnen wegwerken. Het volledig opheffen van de grofheid die het bestaande gebouw nu eenmaal eigen is, zal nooit helemaal lukken in een sociale woningbouw sector. We proberen het verleden niet te verdoezelen of te fatsoeneren, door de weerbarstigheid van het bestaande zal ieder zijn eigen karakter blijven tonen.

Data:
duurzaamheid: schilverbetering in combinatie met zonwering‍, daktuin